Zaterdag al om 7 uur in de morgen vertrok de bus voor de EK-selectie vanaf Broekhuis in Oldenzaal. Onze chef d’équipe Bennie Smeenk (K.V. Zwolle) telde de aanwezigen en de chauffeur had een aantal wijze woorden. Hoeveel de slaperige sporters ervan gehoord hebben, is de vraag, want de meesten waren nog niet goed wakker. Desondanks was iedereen gemotiveerd en enthousiast om eindelijk op locatie te mogen trainen.
Na de reis van een krappe 3 uur waren we dan aangekomen in Neuharlingersiel. Hier werd eerst een korte fysio uitleg gegeven door onze Marleen, wie zowel als Suzans begeleidster en als fysio aanwezig zal zijn tijdens het EK. Deze uitleg bevatte, naast de standaard onderdelen, ook nieuwe oefeningen. Deze oefeningen maakten gebruik van een elastiek om zogenoemde spierspanning te creëren. Verder werden er ook foto’s gemaakt voor het programmaboekje van de EK-organisatie.
Ready, set, go!
Sommige heren konden hun enthousiasme niet inhouden en vertrokken voordat de meesten het doorhadden. In de tweede (en laatste groep) heren ging Patrick samen met Wilfried mee. Op verschillende locaties werd er meerdere keren gegooid om te kijken hoe de kloot reageert op het onbekende asfalt. Suzan was met Marleen onderweg om te zien hoe dat de iets andere techniek, effect en snelheid het aangeven beïnvloed. Tijdens de verkenning helpt het kijken naar anderen, ondanks de wisselende technieken, ook heel erg. Zo kan je vaker zien hoe het profiel van het parcours reageert op verschillende schoten.
Verkenning van de straat
Het eerste mooie stuk is de eerste bochten combinatie tussen 280 en 480 meter. Hier is er eerst een relatief flauwe bocht laat rechts, waarbij met name het (zogenaamde) profiel het interessant maakt. Profiel is de ronding van de weg op de verschillende locaties in het schot. Deze bocht is een perfect voorbeeld over hoe een extreem profiel het gooien gigantisch kan beïnvloeden. Doordat de bocht enorm hangt (binnenkant van de bocht is veel lager dan de buitenkant) kan je alsnog erg lange schoten gooien, mits je hier rekening mee houdt.
Ook de bocht hierna, deze gaat naar links, kan erg mooi verlopen. Je moet dan wel op ca. 440 meter belanden na 2 schoten, op 400 meter is er weinig eer aan een schot te behalen. Over deze bochtencombinatie zijn genoeg aantekeningen gemaakt en was natijd genoeg stof om over na te praten.
Hierna is er een recht stuk van ca. 300 meter. In tegenstelling tot de start is het eerste stuk ligt deze weg er schuin van links naar rechts in (zoals een parallelweg). Door de breedte van de weg en hoe schuin deze verloopt was het een flinke puzzel om te bedenken hoe dit stuk het beste te gooien is. Uiteindelijk waren Patrick en Wilfried het er over eens dat dit rechte stuk voor ons het beste op 1.5 meter onder de as aanlopen is en een halve meter boven de as moet worden aangeven. De bocht naar links is bijzonder om te gooien. In plaats van scherp onderdoor, is de beste tactiek om hem iets verder naar de bovenkant te plaatsen en geen tot zelfs een beetje tegen effect te geven.
Na de bocht is het langste rechte stuk. Dit is vergelijkbaar met het eerste rechte stuk, alleen wat extremer. Hier wordt dus ongeveer één meter onder de as aangelopen en ruim anderhalve meter boven de as is de richting. Dit ondanks de hoeveelheid effect dat er ook aangegeven wordt. Dit lange stuk duurt ongeveer 4 goede schoten (voor de heren) en dan komen we aan bij wellicht de mooiste bocht van het parcours.
Deze bocht naar rechts zal waarschijnlijk de beslissing zijn voor de dames, gezien de afstand gegooid, ca. 1400-1600 meter, tijdens de Champions Tour van de FKV (organiserende bond). Deze bocht kan op ongeveer 100-150 meter voordat de bocht begint prachtig gegooid worden. Dan heeft de kloot de perfecte snelheid om door de 150 meter lange bocht compleet door te lopen. Dit kan dus zo maar een superspannend en verrassend einde geven aan de dames (en jongens) wedstrijd.
De heren moeten dan alleen nog een schot of 2 (als alles goed verloopt). Helaas eindigt de zo mooie bocht in een lichte domper. De opvolgende bocht is een zeer scherpe en wel 300 meter lange bocht naar links. Deze bocht is zo scherp dat lange schoten helaas niet echt te verwachten zijn. Dit maakt wel voor een super chaotische en spannend einde van de heren finale. Mocht een heer de bocht uit komen, wat zeer onwaarschijnlijk is, dan volgt een recht stuk wat mooi te gooien is. De bocht eindigt op bijna 2200 meter. Een beste afstand om in 10 schoten te overbruggen.
Nadat alle spelers terug waren bij de start, waar ook de bus stond geparkeerd, was het tijd voor lunch. Onder het genot van wat broodjes en wat fris/water ging het bijna continue over hoe de straat gegooid moet worden en de diverse gekke schoten die men had gezien/gegooid.
Stad(je) verkennen
Na de lunch was het tijd om enthousiasme te kweken. We gingen met de gehele straat selectie eens mooi de scène voor het EK bekijken. Zo gingen we langs ons hotel en parkeerden we de bus aan het strand. De locatie voor het zetten en de ceremonie. Iets verderop, ca. 1.5km, was de start van de veldbaan. Deze was er nog niet best aan toe. De baan was wel vrij hard al, maar had lang gras én was erg ongelijk. Dit zorgt voor oneerlijke en onprettige omstandigheden. Hopelijk kan er de laatste paar weken nog veel hieraan gedaan worden.
Noar huus
Kwart voor drie was het tijd om deze leuke interessante dag af te sluiten en weer met de bus naar huis te gaan vanaf Noord Duitsland. Na een weer een drie uur durende rit kwamen we weer aan in Oldenzaal. Al met al een lange, interessante en gezellige voorbereiding op het EK!